انابد؛ شهر خوبی ها و خاطرات،شهر آرزوها ؛شهر دیرینه های کهن؛ شهر قنات همیشه جاریست... امروز همای آرزوهایم بر فراز خاطرات کودکی ام به پرواز در آمده ، بال گسترده تا از اوج آسمان خیال، ژرفای جنب و جوش کودکی ام را در کوچه کوچه شهرم(انابد) به تماشا بنشیند... آری ..یاد آن روزهای خاطره انگیز کودکی مان بخیر ؛ دهه پر تلاطم شصت را می گویم ، اصلا خودمانی تر بگویم یاد بچه های کوچه برجکی بخیر ، بچه های کوچه مهدیه ،بچه های ساختمان ، بچه های چهار راه مرحوم علی کاسفی و.....آه از کوچه برجکی ها گفتم ، از کوچه باغ سبز و خرمی که هنوز پس از سالها ، شمیم عطرشکوفه های انارش روحم را جلا می بخشد و آب همیشه جاری قناتش در خاطرم تراوش می کند، گودال تپه اش که مٵمن جمعه های