اینکه شهرداری در آستانه نوروز اقدام به تزیین نمای کلی شهر کرده است وبا نصب المان های گوناگون سعی در زیبا سازی شهرمان دارد؛  بسیار جای قدر دانی و تقدیر است که  باید به همه ی خدام و نیروی این مجموعه خسته نباشید گفت. اما نکته قابل تاملی نیز در این روند به چشم می آید که بنا به احساس مسئولیت در قالب پیشنهاد، جهت توجه بیشتر به زیبا سازی شهر به آن اشاره می کنم. 

خانه های متروکه شهر، خانه هایی که روزگاری صدای خنده کودکان، فضایشان را پر می کرد، خانه هایی که روزی چراغشان روشن بود و در و دیوارشان آباد؛ حالادیگر نه نشانی از زندگی در خود دارند و نه می توانند بین انبوه ساختمان های نوساز شهر، اسم و رسمی برای خودشان داشته باشند. تنها نگاه سرد و عاصی همسایه هااست که رویشان سنگینی می کند و شده اند وصله های ناجور شهر؛ شهری که شهروندانش را به آبادی و زیبایی آن می شناسند و به همین دلیل هم هست که خانه هایش باید آباد باشند.

وجود خانه های متروکه مشکلات زیادی از جمله: محل تجمع نخاله های ساختمانی شده و انباشت زباله، علاوه بر نمای بد، موجب تکثیر جانوران ولگرد کثیفی همچون سگ، گربه ، موش، مگس، پشه و سوسک می شود که در نهایت عوارض غیر بهداشتی برای شهروندان و به ویژه ساکنان اطراف خواهد داشت.

نقاط  فرسوده و مخروبه زمینه ساز آسیب های اجتماعی و معظلاتی هستند که لازم است ساماندهی آنها به صورت جدی مدنظر قرار  گیرد.

دلیل متروکه شدن خانه ها هرچه باشد، نتیجه اش به یک نقطه ختم می شود، خانه های رها شده علاوه بر آن که در زیبایی نمای شهر تاثیر نامطلوبی دارند به مکان های ناامنی تبدیل می شوند که عواقب آن متوجه شهروندان است. مالکین بتاهای مخروبه می بایست که در اسرع وقت ضمن مراجعه به شهرداری با اخذ نقشه مصوب و نظریه شورای اسلامی شهر نسبت به اجرای ماده 110 اقدام کند.

دانستن این که چه نهادی اختیار ساماندهی و نظارت برخانه های متروکه را دارد، شاید بتواند به باز کردن گره های این کلاف سردرگم کمک کند. اینجاست که نام شهرداری به عنوان نخستین گزینه به ذهن می رسد، چراکه این بناها جزو محدوده شهری به شمار می آیند بنابراین این گونه به نظر می آید که شهرداری باید در این رابطه اعمال نظارت کند.