این روزا عجیبه و البته اون روزای قبل ترش هم...
از وقتی گوشیهای نیمچه هوشمند اومدن و تانگو و وایبر و واتس آپ و..... همه ما رو به انسانهای سر خمیده ی گوشه گیر تبدیل کرد و تلگرام که بر علیهش سلام.!!! طومار همه رو بهم پیچید و البته طومار دورهمیهای ما رو و شاید طومارهای باز شده و یا در حال باز خیلی رسومات و روابط اجتماعی دیگه رو !!!!!
ولی گویا اگه چاره ای نیندیشیم طومار خودمون و ابناء مون رو هم در هم خواهد پیچید!!!
میتونم مطلب رو بیشتر باز کنم ولی میترسم به دلیل تلگرام زدگی و بمب باران اطلاعاتی که در همین لحظه ی خوندن این نوشتار از گروهها و شبکه های مختلف میشید و یا باید پیج تون رو چک کنید و تعداد لایکاتونو از افراد و احتمالا جنس مخالف بشمورید و یا کامنتا شونو جواب بدین ، حوصله خوندن این مطلب رو نداشته باشین ....
اما باید این خبر رو بهتون بدم که می خوام یکی از خوبی های تلگرام و فضای مجازی رو براتون بگم.
یکی از خوبی هایی که تلگرام به برخی داد حس اعتماد به نفس در شرایط مختلف بود (حتی زیر پتو). بعد از ظهور پدیده تلگرام خیلی استعداد ها پیدا شد و هرکی به این استعدادش پی میبرد یک گروه یا کانال تشکیل میده تا معضلی از معضلات مردم رو حل کنه . جالبیش اینجاست که تا گردن زیر پتو دراز میکشن و جوری مطلب می نویسند و انتقاد می کنند که انگار یک رئیس جمهور داره صحبت می کنه و قوانینی برای گروه تعریف می کنند که تو شرکت مایکروسافت پیدا نمیشه .
گاهی آنقدر خودمان را دانای کل می دانیم که هرکی بر خلاف ما حرف بزنه آدم نفهمیه و هرکی با ما همراه باشه فهمیده .
و جالبتر از اینا اینه که وقتی یکی از گروه تعریف می کنه سر رو بالا می گیریم و به عنوان یک خدمت به خلق به گروه می نگریم و امید داریم باری تعالی بابت این کار عظیم مکانی در بهشت با کلی حوریه مجازی تقدیم ما کنه .
در دنیای مجازی نمیشود آینده را ساخت کمی برون گرا شویم
دیدگاه‌ها
هیچ نظری هنوز ثبت نشده است.